διἀνοια: «pensamiento», «reflexión». [NB, 37 (virtudes dianoéticas: σοφία [sophia; comprensión contemplativa] y φρόνησις [phronesis; solicitud circunspecta] interpretadas como modos de realización propios del νοῦς [noûs; percepción pura como tal]), 40; GA19, pp. 409, 607-608.] [LHDF]

Ao pé da letra, διάνοια significa “pensar através de” (N.T.). [Casanova; GFOposi:398]